Da a me riva

Durata
3.08
Autori

Fabrizio De André, Mauro Pagani

Editore musicale

Universal Music Publishing Ricordi Srl

Testo

(Dalla mia riva)

D'ä mæ riva
sulu u teu mandillu ciaèu
d'ä mæ riva
'nta mæ vitta

   Dalla mia riva
   solo il tuo fazzoletto chiaro
   dalla mia riva
   nella mia vita

u teu fatturisu amàu
'nta mæ vitta
ti me perdunié u magún
ma te pensu cuntru su

   il tuo sorriso amaro
   nella mia vita
   mi perdonerai il magone
   ma ti penso contro sole

e u so ben t'ammii u mä
'n pò ciû au largu du dulú
e sun chi affacciòu
a 'stu bàule da mainä

   e so bene stai guardando il mare
   un po' più al largo del dolore
   e son qui affacciato
   a questo baule da marinaio

e sun chi a miä
tréi camixe de vellûu
dui cuverte u mandurlin
e 'n cämà de legnu dûu

   e son qui a guardare
   tre camicie di velluto
   due coperte e il mandolino
   e un calamaio di legno duro

e 'nte 'na beretta neigra
a teu fotu da fantinn-a
pe puèi baxâ ancún Zena
'nscià teu bucca in naftalin-a

   e in una berretta nera
   la tua foto da ragazza
   per poter baciare ancora Genova
   sulla tua bocca in naftalina

Traduzioni
Español

DE MI ORILLA

De mi orilla sólo tu pañuelo claro,
De mi orilla en mi vida, tu amarga sonrisa en mi vida.
Perdóname por afligirme pero te pienso contra sol,
y sé bien que miras al mar un poco más allá del dolor,
y estoy aquí asomado a este baúl de marinero,
y estoy aquí mirando tres camisas de terciopelo,
dos mantas y la bandurria y un tintero de madera recia,
y en mi gorra negra tu foto de mocita para poder besar nuevamente Génova
en tu boca de naftalina.

 

Comentarios

Desde un barco que se aleja poco a poco, del puerto de Génova, un genovés, quizás en busca de mejor suerte, contempla a su ciudad del alma y a su amada que, con una amarga sonrisa "más allá del dolor", le despide agitando un pañuelo claro. Él, afligido, mira el baúl donde guarda su equipaje: tres camisas de terciopelo, dos mantas, la bandurria, un tintero... y como consuelo, una foto de ella en el forro de la gorra, para poder besar a Génova en su boca de naftalina.

A dar un fuerte cariz melancólico a la canción, contribuye la suavidad de las olas del mar que se oyen de fondo a la canción.

by Mercedes Sanchez Marco